اکستنشن مژه یکی از راهکارهایی است که امروزه مورد استقبال برخی از خانمها قرار گرفته تا مشکل کم پشت بودن مژههای خود را حل کنند و مژههایی بلند و حالتدار داشته باشند. در این روش اکستنشنها تک تک به مژههای طبیعی چسبانده میشود تا ضخامت، طول و رنگ مژهها را بهبود بخشد. این اکستنشنها از مواد مصنوعی همچون موی سمور، ابریشم و یا حتی موی انسان ساخته میشوند.
اکستنشن مژه تاراهای ساخته شده از ترکیبات مصنوعی از جنس مو است که با اضافه شدن به لایههای مژه طبیعی فرم و مدل چشمه تغییر میدهد. این تارموهای مصنوعی باید رنگی نزدیک به رنگ مژههای هر فرد داشته باشد طبیعیتر جلوه کنند.
انواع اکستنشن مژه
با توجه به پوشش و حالت مژهها، مدل های مختلفی برای اکستنشن مژه وجود دارد. انواع اکستنشن مژه را به شرح زیر است:
والیوم
در روش والیوم بین هر دو مژهی طبیعی دو الی سه مژهی مصنوعی قرار میگیرد که در بین انواع روشهای اکستنشن از حجم بیشتری برخوردار است.ضخامت مژه در این روش 0.5 است که در افزایش حجم آن تاثیر زیادی دارد.
مگاوالیوم
مگاوالیوم نوعی اکستنشن مژه است که برای پرپشت کردن مژهها با مژه مصنوعیای به ضخامت 0.3 و 0.5 استفاده میشود.حجمدهی این نو اکستنشن مژه بسیار مناسب برای مژههای کم پشت است.
گربهای
اضافه کردن تارهای مژه در این روش به صورت یکسان انجام نمیشود. در بخش کناری چشم،تعداد و تجمع مژهها افزایش میابد و چشم به حالت کشیدهتریجلوه میکند که به حالت گربهای معروف است.
کلاسیک
در اکستنشن کلاسیک بین هر تار دو تار مژهی طبیعی یکه تار مژه مصنوعی به ضخامت 0.4 قرار میگیرد که حجم مژه را به صورت طبیعی بالاتر میبرد
هیبریدی
اکستنشن مژه به روش هیبریدی از نظم و قانون خاصی پیروی نمیمند و به طور کلی میتوان آن را نوعی اکستنشن نامرتب داست که امروزه طرفداران زیادی دارد